Segregacja odpadów – metoda usprawniająca utylizację oraz odzysk odpadów.
Odpady są jednym z najważniejszych problemów środowiskowych w Polsce i na świecie. W Polsce obecnie wytwarza się 135 milionów ton odpadów. W tym 124 milionów ton to odpady przemysłowe, a 11 milionów ton odpadów to odpady komunalne. A więc średnio każdy Polak wytwarza około 300 kg odpadów komunalnych rocznie, zaś w Unii Europejskiej średnio 360-620 kg na osobę na rok.
Odpady możemy podzielić na:
odpady przemysłowe
odpady komunalne
odpady niebezpieczne
Segregacja odpadów komunalnych (śmieci wytworzone w domach) to zbieranie odpadów do specjalnie oznakowanych pojemników, z podziałem na rodzaj materiałów (surowców), z jakiego zostały wyprodukowane. Segregacja u źródła to selekcja odpadów prowadzona w miejscu naszych gospodarstw domowych. Segregacja odpadów jest jedną z metod ograniczenia ilości odpadów podlegających utylizacji (np. składowaniu) przez odzysk surowców nadających się do ponownego użytku lub przetworzenia i wykorzystania przy produkcji nowych materiałów (recykling).
Natomiast segregacja odpadów w gminach prowadzona jest jako segregacja workowa lub segregacja kontenerowa. Segregacja workowa polega na zbieraniu odpadów do specjalnie dostarczonych przez gminę worków plastikowych i wprowadzona jest głównie na osiedlach domów jednorodzinnych.
Segregacja kontenerowa dotyczy w większości osób mieszkających w blokach i kamienicach, gdzie ustawione są zestawy kontenerów. Odpady niebezpieczne mogą być składowane jedynie na specjalnych składowiskach lub na odpowiednio zabezpieczonych częściach składowisk komunalnych. Segregacja i recykling odpadów pozwala na:
przetworzenie i wykorzystanie surowca wtórnego na nowe materiały,
oszczędzanie miejsca na składowanie,
ograniczenie ilości wprowadzonych szkodliwych trudno ulegających rozkładowi odpadów,
ograniczenie zużycia surowca naturalnego,
oszczędzanie zużycia energii,
ograniczenia zanieczyszczeń do atmosfery,
ograniczenie ilości odpadów i ścieków.
